مگر رسم به كلامی:

رهاتر از آتش،

رساتر از فریاد،

فراتر از تاثیر،

كه چون به كوه بخوانی، ز هفت پرده سنگ،

گذر كند چون تیر!

وگر به دل بنشانی، نپرسی از پولاد،

نترسی از شمشیر؛

            كتاب‌های جهان را ورق ورق گشتم!

به برگ برگ درختان، به سطر سطر چمن،

نشانه‌ها گفتم.

ز مهر پرسیدم.

به ماه نالیدم.

 دل من تنها بود 
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یکجا
به کجا؟
معلوم است به در خانه تو
دل من عادت داشت 
که بماند انجا
پشت یک پرده تور
که تو هرروز ان را
به کناری بزنی
دل من ساکن دیوارودری
که تو هرروز ازان میگذری
دل من ساکن دستان بود
دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هرروز به ان مینگری
دل من را دیدی؟ 
دل من ساکن کفشهای تو بوددل من تنها بود 
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یکجا
به کجا؟
معلوم است به در خانه تو
دل من عادت داشت 
که بماند انجا
پشت یک پرده تور
که تو هرروز ان را
به کناری بزنی
دل من ساکن دیوارودری
که تو هرروز ازان میگذری
دل من ساکن دستان بود
دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هرروز به ان مینگری
دل من را دیدی؟ 

دل من ساکن کفشهای تو بود

   بسم الله الرّحمن الرّحیم

وَ یَسئَلُونَکَ عَن ذِی القَرنِین...

در سوره ی «کهف»، آیه ی 83 بیان می شود که از پیامبر اسلام (ص) درباره ی شخصی به نام «ذوالقرنین» پرسیده شد.

"و از تو (ای پیامبر) سوال از ذوالقرنین می کنند، پاسخ ده که من به زودی حکایتی از او بر شما خواهم خواند."

و این آیه مقدمه ای بود بر این که خداوند پاسخ را بدین گونه بدهد...

 داریوش هخامنشی-پادشاه باستانی ایران درکتیبه هایی که ازخودباقی گذاشته است نه تنها پروردگاربزرگ(اهوره مزداه)راآفریننده ی زمین واسمان ومردم ونعمتهایی که موجب شادمانی مردم میگرددراازان خدا میداندبلکه پادشاهی خودرانیزازان

اومیداندوخدارابه عنوان آن که اوراپادشاهی بخشیدبزرگ می شمارد.

درجای دیگرنیزازاهوره مزداه میخواهدتااین کشورراازخشکسالی ودشمن ودروغ برهاند-واین-نشان ازان دارد که داریوش خداوندراقادر به رفع تمامی بلایای طبیعی(خشکسالی)وغیرطبیعی(دروغ)میداند

بنابراین مادرکتیبه های این شاه هخامنشی هیچ نشانی ازدوگانه پرستی (به عنوان یک پادشاه هخامنشی وزرتشتی)نمی بینیم وهمچنین خداوندرابه نابودی دروغگویی که ازنشانه های اهریمنی است قادرمی داندواورابرترازاینها می شمارد

 کوروش و مادها
در نوشته ی از کوروش کبیر تا کابوس آستیاگس گفتیم که پادشاه ماد ایشتوویگو (آستیاگس ،آژی دهاک ) پادشاهی مستبد و خونریز بود.
کمبوجیه اول با ماندانا دختر آستیاگس ازدواج کرد ؛ و این وصلت به تحکیم قدرت هخامنشیان کمک شایانی کرد .
حاصل این ازدواج فرزندی شد به نام کوروش ، که افتخار تمدن بشری و سلاطین ایران گشت . کسی که لقب آقای آسیا را از خود نمود و پارسی ها او را چون پدر خویش دوست داشتند آنچنانکه نمی خواستند کسی جز اراده ی او بر آنها حکم براند.(مراجعه شود به مطلب کوروش کبیر و حکمیت تاریخ ).آنچنان که در مطلب از کوروش کبیر تا کابوس آستیاگس ، بیان کردیم بر طبق گفته های هرودت ؛ آستیاگس بر اثر کابوسی که دیده بود فرمان قتل نوه ی نوزادش را صادر نمود لیکن کوروش بدست چوپان دربار نجات یافت . گفتم که این کابوسها می تواند نمادی از بد بینی حاکمان نسبت به اطرافیان خود به دلیل ظلم وستم آنها باشد که ذهن فرعونیشان را به هر فرمانی وادار می سازد.
پس از ان که کوروش جانشین کمبوجیه شد ، اتحاد و کمک کورو ش به پادشاه بابل موجب خشم آستیاگس گردید. او کوروش را به همدان فراخواند ولی کوروش اعتنایی به فرمان او نکرد.پادشاه به کوروش اعلان جنگ کرد و در طی نبردی که میان آنها رخ داد ، آستیاگس مغلوب و اسیر کوروش گردید.لیکن پادشاه جدید پارس با محبت و دوستی با وی رفتار کرد.

 مقایسه ی کوروش بزرگ هخامنشی با دیگر پادشاهان
در گفتارهای پیشین (مراجعه شود به آرشیو کوروش کبیر ) ؛ درباره ی عدالت و آزادیخواهی کوروش بزرگ هخامنشی گفتیم ، و نظر و قضاوت دیگر محققان و مورخان جهان همچون هرودت (پدر تاریخ ) ، گزنفون ، ریچاردن فرای و.... را درباره ی وی مطالعه کردیم.گفتیم که از نظر برخی از علماء ذوالقرنین قرآن همان کوروش است و یهودیان وی را مسیح و ناجی خود می نامیدند. درباره ی فتح بابل نیز کم و بیش در حد توان و علم گفتیم.
گفتیم که کوروش مهربان و بفکر رعایا و زیر دستان بود و برای رفاه آنان می کو.شید و برای حراست از آزادی مردم تلاش می کرد.

برای اینکه خوانندگان عزیز در این مقاله هر چه بهتر بتوانند کوروش کبیر را درک نمایند ، چند نمونه از رفتار پادشاهان قدیم (جهان باستان ) را برای شما بازگو می کنیم.
1 - مانیشتوسو ، موسس سلسله ی اکد در 2800 سال ق . م .پادشاه عیلام را به اسارت برد و مملکت او را به کلی غارت نمود.

 بزرگترین سند مکتوب به جا مانده از دوران هخامنشیان ، کتیبه ی داریوش بزرگ است.این کتیبه تاریخی در کرمانشاه قرار دارد.به گزارش ایرنا بدلیل اهمیت این کتیبه و نگاره های اطراف آن بود که یونسکو در سال 85 خورشیدی این اثر گرانبها را در فهرست آثار جهانی ثبت کرد.این نقش برجسته که یکی از با ارزش ترین یادگارهای ادبی و تاریخی ایران است در سی کیلومتری شمال شرقی شهر کرمانشاه بر روی صخره معروف به بیستون حجاری شده است.داریوش در این نوشته چگونگی تشکیل حکومت خویش ، قیام علیه گومات (بردیای دروغین ) و پس از آن شرح فتوحاتش را به خط میخی عیلامی در سمت راست سنگ نگاره و در مرحله بعد با خط میخی بابلی در سمت چپ سنگ نگاره در 2500 سال پیش نقل کرده است.در مرحله ی نهایی نیز در زیر نقوش برجسته ، شرح فتوحاتش را به خط میخی و به زبان فارسی باستان نقل کرده است.هنوز سنگ تراشان هخامنشی در حال نوشتن خطوط بر سینه کوه بوده اند که سکاها دوباره سر بر شورش برداشتند.داریوش در سال 519پیش از میلاد ، سکونخا ، شاه سکاها ، را شکست داد و این رویداد را بی درنگ به سنگ نبشته اضافه کرد ولی از آنجایی که جایی برای حجاری تصویر شاه سکایی باقی نمانده بود ؛ داریوش دستور داد تا بخشی از متن عیلامی را پاک وآن را در سمت چپ قسمت پایین ، کنار متن فارسی باستان از نو نقر کنند و به جای متن عیلامی ،تصویر شاه سکایی را حجاری کرده اند.در این سنگ نوشته داریوش ابتدا به معرفی خود و اجدادش پرداخته ، سپس واقعه قتل گئومات مغ که پس از مرگ کمبوجیه سلطنت را غصب کرد و خود را بردیا برادر کمبوجیه نامیده بود ، شرح داده است.پس از آن به شرح جنگ هایی که بر ضد بزرگان و امرای یاغی کرده می پردازد و در خاتمه به هر کس که این کتیبه بزرگ را محو کند لعن می فرستد.از کوه بیستون در متون تاریخی به نامهای بغستان به معنی جایگاه خدایان ، بهیستان ، بهیستون ، بهستان و بیستون یاد شده است.سنگ نگاره داریوش به طول 6 متر و به عرض 3/20 متر است.در این سنگ نگاره تصویر داریوش به ارتفاع 1/78 متر در سمت چپ صحنه حجاری شده است.

در نوشته های بعدی به شرح تصویر داریوش در سنگ نوشته ی بیستون خواهیم پرداخت