آخرای فصل پاییز یه درخت پیر و تنها 
تنها برگی روی شاخه ش مونده بود میون برگا 
یه شبی درخت به برگ گفت:کاش بمونی در کنارم 
آخه من میون برگا فقط تنها تو رو دارم 

 واااای.باورم نمیشه.اومدی پیشم.همونجوری که همیشه تو رویاهام میدیدمت.یه جای قشنگی هستیم.دیواراش شیشه ایه.کفش سنگ سفیده.سفید سفید.همون لباسایی که آرزو داشتم تورو باهاشون ببینم تنته.یه دامن سفید که تا روی زانوهات بیشتر نیست.اینجوری اصلا سبزه بودنت به چشم نمیاد.یه تاپ سفید یکدست تنته.چقد خوشکل شدی.همه چی سفیده.من یه شلوار لی مشکی پامه.یه تیشرت سفید هم تنم.تنها سیاهی اینجا سیاهی شلوار من و چشمامونه.نه.واستا.سیاه

برای خواندن متن کامل به ادامه مطلب  بروید