کوروش کبیر و حکمیت تاریخ
در میان صفحه های تاریخ ، کوروش کبیر هخامنشی ، پادشاه بزرگ پارس دارای درخشانترین و خوش نامترین نامهاست.کوروش که بیشتر با فتح بزرگ بابل همراه  است را نخستین را نخستین موسس حقوق بشر می دانند.لیکن کوروش در 500 سال قبل از میلاد یعنی در زمان کشتن و غارت و آتش زدن طلیعه دار حقوق بشر بود ، در دورانی که کشتار بیشتر افراد بیگناه و نابودی خدایان دیگران باعث افتخار بیشتر حاکمان غالب بود.
این صفحات از تاریخ صفحاتیست که هر انسان آزاد اندیشی باید مطالعه کند.هر پارسی و هر آریایی باید مطالعه کند.بخواند نه تنها یک بار هزاران بار.و نقل کند.برای کودکان برای جوانانی که دیریست هویت پارس را به فراموشی برده اند.ما باید این تاریخ غرور آفرین را مطالعه کنیم و تفکر کنیم.اگر میخواهیم بار دیگر پارس....پارس بدون این تاریخ پارس نمی شود.آن جایگاهی را که لایقش است را بدست نمی آورد.

 

 چه کسی لیاقت حکومت بر مردم را دارد؟چه کسی می تواند حاکمی مناسب برای مردم باشد.گزنفون می گوید اعتقاد کوروش کبیر بر این بود که:(( هیچ کس لیاقت حکومت ندارد مگر این که از لحاظ خصال روحی و اخلاقی قادر تر از زیر دستان خود باشد.))

 کوروش کبیر ، به مادر خویش بسیار احترام می گذاشت ، می گویند وی در بسیاری از مواقع ، پایین تر از وی می نشست.